بررسی میزان موفقیت جراحی پرکوتانئوس در درمان سنگ کلیه بیماران مبتلا به ناهنجاری های مادرزادی کلیوی

Authors

سید حبیب ا... موسوی بهار

s.h mousavi bahar استادیار و متخصص جراحی کلیه و مجاری ادراری ـ تناسلی، بیمارستان اکباتان، خیابان طالقانی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی ـ درمانی همدان، محمدعلی امیرزرگر

m.a amir zargar استادیار و متخصص جراحی کلیه و مجاری ادراری ـ تناسلی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی ـ درمانی همدان، همدان، ایران. هوشنگ باب الحوائجی

h babolhavaeji استادیار و متخصص جراحی کلیه و مجاری ادراری ـ تناسلی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی ـ درمانی همدان، همدان، ایران. خسرو مانی کاشانی

kh mani kashani فوق لیسانس آموزش بهداشت، مربی و عضو هیأت علمی گروه پزشکی اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی ـ درمانی همدان، همدان، ایران.

abstract

زمینه و هدف: افراد مبتلا به ناهنجاری های مادرزادی کلیه، استعداد بیش تری برای تشکیل شدن سنگ در کلیه داشته و شانس دفع سنگ در آنها نیز کمتر می باشد. درمان سنگ این گونه کلیه ها به روش پرکوتانئوس، به علت آناتومی خاص آنها در ناحیه خلف صفاق، مورد بحث و جدل است. بنابراین در این مطالعه، میزان تأثیر و بی خطر بودن این روش جراحی کم تهاجمی، در بیماران مبتلا به ناهنجاری های مادرزادی کلیه ارزیابی شد. روش بررسی: تعداد 15 بیمار دارای سنگ در کلیه های با ناهنجاری مادرزادی، تحت عمل جراحی pcnl(percutaneous nephrolithotomy) قرار گرفتند. متوسط سن آنها، 8/34 سال بود. 8 نفر از آنها، مرد بودند. اطلاعات مربوط به نوع ناهنجاری کلیه، اندازه سنگ، محل ایجاد مسیر، تعداد مسیر ایجاد شده، میزان عاری شدن از سنگ، میزان عوارض جراحی، نیاز به تزریق خون و موارد نیاز به تکرار جراحی (repcnl=repeat percutaneous nephrolithotomy) جمع آوری شد و مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بیش تر بیماران(7 نفر)، کلیه نعل اسبی داشتند، 2 مورد، کلیه نابجای لگنی و 6 نفر دیگر، کلیه های بدچرخیده و مینیاتوری داشتند. مسیر نفروستومی در 3/53% موارد، از محل پل فوقانی، در 3/33% موارد، از پل تحتانی و در 3/13% موارد نیز، از طریق پل میانی ایجاد شد. فقط در 2 بیمار از دو مسیر استفاده شد. 3 نفر به تکرار جراحی نیاز پیدا کردند. 2 مورد آسیب به پلور گزارش گردید که تحت درمان نگهدارنده قرار گرفتند. هیچ یک از بیماران به انتقال خون نیاز پیدا نکردند. پس از یک یا دو بار جراحی، میزان عاری شدن کامل از سنگ، 87% و عاری شدن نسبی، 13% بود. نتیجه گیری: روش pcnl در درمان سنگ کلیه بیماران مبتلا به ناهنجاری های کلیوی، مورد بحث بوده و اغلب نیاز به دستیابی از طریق پل فوقانی می باشد. میزان موفقیت بالا و عوارض کم، نشانگر آنست که این روش جراحی کمتر تهاجمی، یک روش موثر و مطمئن برای درمان این گروه از بیماران مشکل می باشد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی میزان موفقیت جراحی پرکوتانئوس در درمان سنگ کلیه بیماران مبتلا به ناهنجاری‌های مادرزادی کلیوی

    Background & Aim: Patients with congenital renal abnormality are more prone to calculus formation and have less chance of spontaneous stone passage. Percutaneous treatment of patients with calculi in an abnormal kidney can be challenging due to the altered anatomical relationship in the retroperitoneum. Therefore, we performed a review to assess the safety and efficacy of this minimally inv...

full text

بررسی رابطه برخی مشخصات سنگ در CT اسکن با میزان موفقیت سنگ‌شکن در درمان بیماران مبتلا به سنگ کلیه

Background: Since non-contrast spiral CT (NCCT) is an imaging method of choice performed before extracorporeal shockwave lithotripsy (ESWL), we aimed to find the association between renal stone characteristics including stone density, location, volume, and skin-to-stone distance (SSD) on NCCT and ESWL success for a more efficient selection of patients for the procedure. Methods: We retrospec...

full text

بررسی نتایج جراحی سنگ کلیه از طریق پوست در درمان سنگ های کلیوی کودکان

مقدمه br> درمان سنگ های کلیوی در کودکان بسیار پیچیده و مشکل است. دستیابی به نتایج عالی در بزرگسالان، منجر به استفاده از تکنیک جراحی سنگ کلیه از طریق پوست در کودکان شده است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف ارزیابی نتایج روش درمانی فوق در کودکان، انجام شد.روش کار: این مطالعه به صورت توصیفی - مقطعی و بر روی پرونده 39 کودک زیر 15 سال که در فاصله سال های 83 - 1379 تحت عمل جراحی سنگ کلیه از طریق پوست قر...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله علوم پزشکی رازی

جلد ۱۴، شماره ۵۵، صفحات ۱۷۳-۱۷۹

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023